Da je manastir Vojlovica navedeno zemljište u svako doba cum pleno usufructu posedovao, potvrđuje i samo ime Vojlovica; jer na istom mestu nije bilo niti kakvog sela niti pruda, koji bi se zvao Vojlovica, nego je pod tim imenom poznat samo manastir te i njegova zemljišta i šuma, kao što se do ovog časa tako zovu i ne drukčije.
Međutim, ne može se poreći, da je manastirska stoka, kao ššto se sama slavna komisija izrazila, koji put leti pasla na zemljištu sela Starčeva, koje je nedaleko od šume, što se događalo samo kadgod i osobito onda, kad su bile velike poplave, pošto su starčevački žitelji kao parohijani manastira Vojlovice tu pašu na svome zemljištu manastiru dopustili, za što je opet i njima od strane manastira u drugim prilikama češće ukazana usluga.
Međutim je nepojmljivo, da je slavna naseljenička komisija manastiru opredelila samo 921 jutro njiva i 14 motika vinograda, pošto je manastir, pre nego što je slavna naseljenička komisija u temišvarskom Banatu bila određena, posedovao 1153 jutra i 711 hvati zemljišta bez poplavnog terena, po granicama koje je komisija ponovo reambulirala i ustanovila i obrađivao je vinograd: nego se može navesti, da je tada slavna komisija predložila, da se manastiru oduzme šuma s time, da bi gajio šumarstvo na praznim mestima, koja se nalaze u šumi: te je manastir 11. novembra 1770. podneo pismenu prestavku, da bi on bio voljan gajiti šumarstvo na praznim mestima za svoju i previšnju korist na svoj trošak, ako bi slavna komisija manastiru doznačila umesto tih šumskih pustih mesta, kakvo drugo za pašnjak shodno mesto; na što je onda manastiru Vojlovici doznačena jedna dobra duž zemljišta naprama Pančevu do Lujanske međe god. 1770. od čega mu je posle godine 1772. dve trećine opet oduzeto. I u tome se upravo sastoji kakvoća manastira Vojlovice i njegovog terena.
Osim toga poseduje manastir jedan vinograd od 51 motike na vršačkoj planini i jedan deo od vodenice na Dunavu.
Ekonomije istoga sastoji se poglavito u stočarstvu i obrađivanju njiva, da bi se time namirili potrebni zahtevi i izdržavali kaluđeri i 28 osoba koji su u službi, te da bi se mogli dočekivati gosti.
Na manastirskom zemljištu nalazi se još i jedna krčma, u kojoj se preostatak vina istoči.
Pošto se dakle iz gore navedenog razloga vidi, da svi manastiri u temišvarskoj dijecezi, osim jednog manastira Bezdina, ne poseduju nikakvih privilegija, te posed svojih zemljišta za sad ne mogu ničim drugim legitimirati nego jedino imemorijalnim posedovanjem, za koje se pozivaju na stare ljude kao svedoke, koji još i sada mogu da tvrde, da su manastiri već za turskih vremena kao takova posedovali: to zavisi jedino od premilostive volje Previšnjeg vladara, da se ovi manastiri, - koji su u pređašnjim ratnim metežima korist i dobrobit previšnjeg dvora sa neumornom revnošću potpomagali, i koji su s obzirom na opšte dobro godine 1756. u sadašnjem broju od premilostivog dvora potvrđeni bili, - i nadalje premilostivo ostave u svojim starim granicama i usufructus-u."
(kraj)
D. Mergel