Početak te godine obeležila je Šestojanuarska diktatura koju je uveo kralj Aleksandar Prvi Karađorđević. Na njegovu odluku da preko noći ukine ustav, raspusti Narodnu skupštinu, zabrani rad političkih stranaka, sindikata, svih udruženja s verskim ili "plemenskim" predznakom, najviše su uticala burna dešavanja tokom leta 1928. kada je u parlamentu došlo do krvoprolića čije su žrtve bili poslanici Hrvatske seljačke stranke među kojima i njen prvak Stjepan Radić. U isto vreme u svetu je izbila velika ekonomska kriza koja je pogodila i domaću ekonomiju. Širom Kraljevine SHS jačali su različiti vidovi separatizma, šovinizma, nacionalne netrpeljivosti, a s druge strane i komunisti počinju da stiču sve veće simpatije u narodu. Aleksandar je da bi pokušao da reši nacionalno pitanje 1929. proglasio jedinstvenu jugoslovensku naciju, a ime države promenio u Kraljevina Jugoslavija. Krajem iste godine stupila je na snagu i nova administrativna podela zemlje koja je značila osnivanje devet upravnih područja koja su nazvana banovinama. Starčevo prema ovom novom državnom ustrojstvu nije pripalo nijednoj od njih, već je ušlo u sastav jedinstvene administrativne jedinice koja je obuhvatala teritoriju Grada Beograda, Zemuna i Pančeva. Godina 1930. protekla je u veoma kompleksnoj i teškoj politikoj atmosferi, ali je donela i radost za zaljubljenike u sport. Reprezentacija Jugoslavije učestvovala je, naime, na prvom Svetskom prvenstvu u fudbalu održanom u Urugvaju stigavši do polufinala.
O temama zasedanja starčevačke opštinske uprave sazivanim tokom 1930. saznajemo iz pozivnica odbornicima sačuvanim u arhivi Mesne zajednice Starčevo. Tokom te godine oni su se sastajali u 15 navrata od januara do decembra. Prvi put je to bilo 4. januara u 10 sati prepodne, a teme su bile sledeće: izbor jednog člana i jednog zamenika za Sreski poljoprivredni odbor, otvaranje ponuda za izdavanje koncesije za uvođenje električog postrojenja u Starčevu, tužba Pančevačko-kovinske zadruge za zatvaranje Nadela, rešenje po molbi mesne pošte za pripomoć u vidu jednog hvata drva za ogrev, rešenje o selidbenim troškovima beležnika Danila Birdića i podbeležnika Đure Jovanovića, te eventualije. Knez je tada bio Živa Ložaić, a njegov zamenik ili podknez Blaž Perak. Funkcije zakletnika obavljali su Svetislav Janković, Živa Mihajlov, Lorenc Bajer i Marko Jambeg. Sirotinjski staratelj bio je Đoka Dragojerac, a blagajnik Marko Vujić. Na mestu odbornika nalazili su se Mita Erdeljanac, Živa Aća, Toma Blaženić, Miša Bogović, Ivan Bujanović, Anton Bender, Mita Grubetić, Miloš Graovac, Ivan Gasenberger, Mita Dragojerac, Jovan Žebeljan, Pera Živulj, Sava Živanović, Mladen Kalenderac, Nikola Lemajić, Nikola Lavaček, Mateja Milutinović, Lazar Milićev, Joca Obradović, Bruno Puce mlađi, Viktor Rozet, Bernat Rauš, Mata Radočaj, Blaž Hirš, Pera Špelić, Lorenc Šturm, Živa Venjac, Sava Đurišić, Jovan Đurišić, Dušan Đurišić, Đoka Živulj i Ilija Milićev. Na spisku odbornika koji su prisustvovali sednicama od jula 1930. se pojavljuju još i Danilo Stojković, pravoslavni paroh, Pera Trnica i Milan Filipović. Istog meseca dolazi i do imenovanja novog beležnika, na toj funkciji se tada našao Franja Lautner.
Kao prilog uz ovaj tekst nalazi se pečat koji je korišćen pri overi pozivnica za sednice opštinske uprave tokom 1930. godine.
(nastaviće se)