Deca su im bila: Nikola (1813-1864.); Josip (1817-?) i Ivan (1829-?). Nikola se ženi 1832. godine Franciskom, rođ. Vlašić (1815-?), a deca su im bila Blaž (1844-1890.) i Marko (1846-1890.). Josip se ženi s Terezom, rođ. Štrk, ali nažalost u izvoru nema podataka kada. Ovde je interesantno što mu supruga ima isto prezime kao majčino devojačko prezime. Ivan  se 1849. godine ženi Magdalenom, rođ. Lerga), a deca su im bila Milka (1857-1900.), udata Pavlić i Mile (1859-1940.).

            Naredni generacijski niz nastavlja s Blažom (1844-1890.), koji se prvi put ženi Magdalenom, rođ. Cindrić (1855-1878.) iz Glogonja. U tom braku rođen je Franja (1876-?). U drugi brak Blaž stupa odmah nakon Magdalenine smrti 1878. godine,  s Katom, rođ. Žeravica (1837-1908.), a u tom braku rođena je Julka (1879-1950.), udata Bujanović. Prateći stabla i grane Radočajevih, uočavamo pojavu istih imena pa i prezimena, a i po godištima su osobe vrlo blisko.

            Ogranak nastavljam s Franjom (1876-?) koji se 1900. godine ženi s Terezijom, rođ. Deninger (1879- 1960.), a prema zapisima nisu imali dece, tako da se ovde ovaj ogranak gasi. Vraćamo se sad na Marka (1846-1890.): prvi put se ženi Terezijom, rođ. Valentić (1846-1873.), a deca iz ovog braka su Ivan (1870-1942.) i Katarina (1872-?), udata Herza. Nakon smrti supruge Terezije, Marko se 1873. godine ženi Milkom, rođ. Matešković (1845-?), ali u tom braku prema zapisima nije bilo dece. Generacijski niz nastavljam s Ivanom  (1870- 1942.) koji se prvi puta ženi Anom, rođ. Perak (1869-1894.), a iz tog braka se rađa Petar (1891-1933.). Iste godine kada je Ana umrla, a Petar imao samo tri godine, Ivan se drugi put ženi Milkom, rođ. Brajac (1877-1963.). U braku Ivana i Milke rođeni su: Franjo (1897-1979.); Mauric (1901-1975.); Kata (1904-1915.) i Marko (1908-1983.). Kako bi popunili ogranak, vraćamo se na Matu (1855-1910.) sina Josipa i Tereze, koji se prvi put ženi 1877. godine s Lenkom, rođ. Šafner (1857- 1888.). U braku su bez dece, a nakon smrti Lenke, Mata se odmah ženi Terezom, rođ. Maćaš (1870-?). U tom braku rađaju se Blaž (1891-?); Ivan (1895-?); Jelena (1898-?), udata Skaritzky, i Franjo (1902-1948.). Prema  saznanjima, a u izvorima nije navedeno, Blaž  je živeo u Vršcu. Bio je vinogradar i vinarski trgovac, oženjen, ali bez dece, a umro je i sahranjen u  Vršcu. Franjo je bio akademski slikar, a njegova biografija većini je poznata.

            Vratimo se na Ivanov  (1870-1942.) ogranak. Prvi sin Petar (1891-1933.) ženio se više puta. Jedna od supruga mu je bila Terezija, rođ. Radočaj (1893-1954.), kćer Mila (1859-1940.) i Terezije, rođ. Bogut (1863-1948.), koja je osim Petra bila udata još i za Josipa Poljaka (1890-1920.) i za Karla Bogovića (1883-1928.). Petar i Terezija nisu imali dece, a i taj brak nije registriran, pretpostavljam da je bila maloletna i nije imala dozvolu. Petar je bio oženjen i s Rozom, rođ. Poljak (1893-?) i iz tog braka rođen je Toma (1909-1948.). Još jedna supruga bila mu je Ana, rođ. Kanape (1887-1927.), udovica Kalić. Kako brak Petra i Ane nije bio po crkvenim zakonima, sin koji se rodio, Petar (1922-?) nosi mamino devojačko prezime Kanape. NJegov životni put vrlo je komplikovan s obzirom na nemačko prezime. Ima i naslednika koji je u principu Radočaj. O Radočajevima  sledi još jedan nastavak.

Vinko Rukavina