Starčevo se u kulturnom pogledu može podičiti širokim spektrom manifestacija koje u višegodišnjem kontinuitetu u mnogim aspektima nadmašuju lokalni karakter.
Tri muzička događaja koji figuriraju kao glavni reprezenti raznovrsne i kvalitetne kulturne ponude našeg mesta ove godine su bili i više nego uspešni. Na petom EDŽ YU Rock Festu nastupile su prominentne rok grupe iz zemlje i okruženja, te smo imali prilike da na Opštinskom stadionu uz lokalne rok izvođače slušamo beogradsku Riblju čorbu, zagrebački Psihomodopop, sarajevski Valentino i gornjemilanovačke Bjesove. Nedavno održani deveti Međunarodni festival akustične gitare "Gašini akordi" ostao je upamćen po brojnim autorskim nastupima. U tom smislu trijumfovao je zagrebački sastav "Miki Solus", dok je u kategoriji najbolje muzičke interpretacije zasluženu pobedu odneo mešoviti starčevačko-pančevački trio "Arsenik". Muzička manifestacija sa najdužom tradicijom kod nas, Međunarodni festival tamburaških orkestara "Starčevačka tamburica", realizovana je ove godine 13. put po redu. Za razliku od proteklih godina kada su uglavnom muzičari iz regiona odnosili titulu pobednika festivala, sada je žiri najveće priznanje dodelio pančevačkoj grupi "Vojvođanski san", a čitav događaj je ostao upamćen i po direktnom televizijskom prenosu emitovanom posredstvom starčevačkog kablovskog operatera.
Sumirajući utiske sa ovogodišnje "Starčevačke tamburice" i evocirajući uspomene s njenih samih početaka koji sežu više od decenije unazad, ukazuje nam se plejada umetnika koji su briljantnim nastupima uveličali i obogatili takmičenje, niz muzičkih eksperata koji su svojom stručnošću na najprofesionalniji način vrednovali kvalitet učesnika, zatim sposobni i predani starčevački organizatori i brojna publika koja je ostala verna festivalu i svojim gostoprimstvom, otvorenošću i ljubavlju prema ovom muzičkom žanru očuvala i usavršila ovu manifestaciju. Baš zbog te duboko ukorenjene odanosti Starčevaca tamburaškom zvuku i situacije u kojoj tamburaški orkestar "Neolit" pokazuje pretenzije da se profiliše i stane rame uz rame sa dokazanim tamburaškim virtuozima ovih prostora imamo obavezu i da održavamo živim sećanje na prve starčevačke tamburaše.
Fotografija koju objavljujemo u ovom broju "Starčevačkih novina" stara je nešto više od jednog stoleća i na njoj se nalaze začetnici tamburaškog orkestarskog muziciranja u Starčevu. U pitanju je 1911. godina i na slici je prvi starčevački tamburaški sastav u kome je između ostalih i tada osamnaestogodišnji Nikola Pavlić (1893-1963), osoba koja je u domenu tamburaške i orguljske muzike u našem mestu ostavila neizbrisiv trag. Tamburaši sa fotografije se ubrzo nakon što je slika zabeležena usled izbijanja ratova i odlaska na bojno polje razilaze na razne strane da bi se, napokon, deset godina kasnije opet našli zajedno u nešto drugačijem sastavu koji su činili gore pomenuti Nikola Pavlić, Josa Poljak (1898-1984), Toma Pavlić (1884-1951), Josip Joža Čutaja (1881-1949), Blaž Mikić "Alaš" (1880-1931), te bračni par Toma (1892-1965) i Liza Pleša rođ. Orešković (1894-1978) koji su u godinama koje su usledile bolji život pronašli van Starčeva, odselivši se tako u daleku Ameriku. Ovaj sastav je u periodu između dva rata predstavljao najsjajnijiji biser starčevačke muzičke scene čiji je ugled prevazilazio lokalne granice. Nakon Drugog svetskog rata Nikola Pavlić vodi omladinsku tamburašku sekciju iz koje nastaje orkestar "Pionir" koji učestvuje na muzičkim festivalima osvajajući brojne nagrade. Na osnovama te tradicije stasavali su brojni starčevački muzičari i tamburaši, a zahvaljujući kreativnosti i umešnosti naših kulturnih pregalaca danas je Starčevo na muzičkoj mapi ucrtano kao mesto u kom se održava jedna od najprestižnijih tamburaških manifestacija u regionu.
