Breg - pravo mesto za rekreraciju
Pančevci i Starčevci mogu “obradovati“ pluća i svojski protegnuti noge. Naime, u relativno bliskom okruženju nalazi se predivna prirodna destinacija, koju često pohodi ekipa Kreativnog kulturnog kluba. Na svega šezdesetak kilometara ka istoku, iznad lepe panonske varošice uz granicu s Rumunijom, uzdiže se najveća vojvođanska planina, poznata kao Vršački breg, odnosno Vršačke planine. Tu postoji veliki broj ruta, a mi smo ovom prilikom posetili jednu od prijemčivijih i za one sa skromnijom kondicijom, dužine 17 kilometara.

Startovali smo s parkinga hale “Milenijum“ i preko više stotina stepenika popeli se do prvog vidikovca, ispred kapele Svetog krsta. Nakon uspona na kotu 370, kod podnožja Vršačke kule, put nas je vodio ka objektu Kluba ekstremnih sportista, odakle “puca“ predivan pogled na grad. Potom smo pregazili vrh Tursku glavu (400 metara nadmorske visine) i prošli pored odmarališta Crvenog krsta, pokraj kog se nalaze mala ergela konja, kompleks sportskih terena i jedan pravi tenk. U narednih sat vremena išli smo kroz vikend naselje podno Đakovog vrha (440 m) i, preko šumarove kuće, poslednje tačke urbanog dela planina, dospeli nadomak trećeg vrha po visini u Vojvodini - Lisičje glave (590 metara). Kakav je to praznik za oči, ilustruje i podatak da se odatle po lepom danu vidi i Avalski toranj.

Upisali smo se u “knjigu neustrašivih“ i od tri moguće staze za povratak odabrali najstrmoglaviju, u pravcu sela Malo Središte, koja baš i nije preporučljiva za tabane s lošijim “kočnicama“. Potom, nalevokrug, pa natrag. Kratko smo pauzirali kod pomenute šumarove kuće, spuštali se lagano i srećno okončali avanturu. Uy to nas je pratio sneg, koji nije padao u podnožju, već samo iznad 400 metara nadmorske visine.

Nakon što smo ispunili osnovni zadatak i bronhije opskrbili kiseonikom, petočasovni fizički napor, oštar vetar i sitan sneg ipak su uzeli danak. Stoga je valjalo što pre ispuniti nastalu “rupu“ u želucu, a roštilj kod Leskovčanina predstavljao je ponudu koju je bilo nemoguće odbiti.
Bebeći san te noći dokaz je da sve ovo vredi ponoviti.