Rodonačelnik starčevačkih Brajaca je Ivan Brajac (1767-1836.). Rođen u Šmriki u jadranskom primorju i pretpostavka je da je kao dete došao sa ocem Ivanom i majkom Elizabetom u Starčevo i to pre nego je počelo masovno naseljavanje i formiranje i oblikovanje Starčeva kao naselja. Brajci su po dolasku izgradili sebi zemunicu i ogradili deo imanja, a formiranjem naselja vojne vlasti su im uz formiranu ulicu napravili kuću, ali ne zidanicu kakvu su obično dobijali novi doseljenici i vojni obveznici, već od naboja (nabijene zemlje), koja je stajala na uglu današnje Ulice Matije Gupca i Grobljanske (sada Kestenova), sve do 1926. godine kada je sazidana nova kuća koja i danas postoji. Ivan se kasno oženio Anom, rođ. Kvrgić, 1818. godine. Iz tog braka rađa se Ivan Brajac (1825-?).
On se prvo ženi Terezijom, rođ. Matković (1828-?) i iz tog braka rađa se sin Josip (1850-1917.). Terezija umire mlada te se Ivan ponovo ženi Karolinom, rođ. Ralašić (1830-?) rođenoj u Jabuci, a udovica je bila iza pok. Petra Makaranovića iz Starčeva. Sa sobom je dovela i kćer Anu (1862-?) koja je bila udata za Petra Turkalja. Ivan i Karolina nisu imali zajedničke dece, ali su se Josip i Ana poštivali kao rođeni brat i sestra, tako da su i hihovi naslednici međusobno poštivali kao familija. Josip Brajac prvi put se ženi Marijom, rođ. Dejanović (1849-?). Brak je sklopljen 1870. godine. Marija umire mlada i iz tog braka nije bilo dece. Ponovno se Josip ženi oko 1876. godine Terezijom, rođ. Butina (1855-1937.), rođenoj u Opovu, ali udovica Starčevca Karla Radočaja (1854-1875.). U braku Josipa i Terezije rodilo se puno dece, ali na žalost, neki nisu preživili niti prvu godinu života. Prva se rodila Milka, udata Radočaj (1877-1963.), a zatim se rađaju: Mauric (1878-1874.), Ana (1881-1898,), udata Majetić, Ivan (1883-1884.), Marija (1885-1895.), Kata (1887-1887.), Stanko (1888-1888.), Rozalija (1889-1890.), Jula (1892-1894.), Magdalena (1894-1915.), udata Šulc, Stjepan (1898-1898.) i Mišo (1900-1990.). I pored velikog broja dece, od kojih većina na žalost nije ostala na životu, nastavak loze Brajac ostaje na Miši. On se ženi Marijom, rođ. Pilman (1901-1971.), a brak je sklopljen 1918. godine.
Iz braka Miše i Marije rađaju se Josip (1921-2003.), Magdalena (1924-2000.) udata Rukavina i Terezija (1927-1997.) udata Radočaj. O svom dejki Brajcu, kako sam ga zvao, mislim da se u Starčevu a i šire dosta toga zna, a često sam ga u svojim crticama spominjao. Iako poljoprivrednik, bavio se političkim i društvenim radom i smatrao je da obrazovanje mladih vodi napretku i boljitku. Stoga je svoga naslednika, sina Josipa ili kako su ga svi zvali Joso, poslao na školovanje. Prvo u pančevačku gimnaziju, a zatim na studije medicine u Zagreb. Odlaskom Jose u Zagreb, postalo je jasno da će familije Brajac potpuno nestati iz Starčeva, a definitino se ugasila smrću Miše 1990. godine. Nastavak starčevačke loze Brajac nakratko se produžava u Zagrebu. Nakon završetka studija, a to je ujedno bio i kraj Drugog svetskog rata, Joso se prvi put ženi Nadom, rođ. Draženović, no taj brak vrlo brzo završava razvodom, zbog neslaganja u naravi. Joso se, kao vrsni neurohirurg, odlučio da otputuje na Zapad, i odlazi u Kanadu. Tamo se drugi put ženi i iz tog braka rađaju se Majkl, David i Marija. No i taj brak završava razvodom, a Joso se i treći put ženi, te iz tog braka rađa se kćer Kristina.
Familija Brajac, bar ova starčevačka, razgranala, jer je u svakoj generaciji ostala na jednom muškom članu koji je bio produžetak grane. Tako i Majkl ima samo jednog sina, dok je David ostao neženja.
Vinko Rukavina