Ragbi je u Starčevu počeo da se igra 1978. godine u sekciji pri Ragbi klubu Dinamo.
Smostalni klub Borac postaje godinu dana kasnije, u okvirima Sportskog društva Borac, čije ime je nosio više od jedne decenije. Tadašnji trener je bio Milivoj Jovanović Šilja.
Starčevački ragbi klub takmičio se u savezni rangu “B“ grupe prvenstva tadašnje Jugoslavije. Prvi predsednik ragbi kluba bio je Vitomir Filipović Beli, sekretar Anton Deninger, a upravu kluba sačinjavali su: nastavnik fizičkog vaspitanja, sada pokojni Miriljub Babić, Anton Deninger, Meho Memić i Miloš Simijonović. Za najveći uspeh kluba smatra se polufinalna utakmica Kupa stare Juge, protiv beogradskog Partizana. Koliko su tada naši igrači bili uigrani i jaki kao tim, govori i sam rezultat sa te utakmice koji je bio nerešen u regularnom vremenu, pa čak i posle produžetaka. Za ekipu koja se onda plasirala u finale najmasovnijeg takmičenja odlučili su kazneni udarci u čijem se izvođenju bolje snašli beogradski crno-beli. Koliko su bili dobri igrači govori to da je prvotimac Borca Radivoje Tasković Tale branio boje naše reprezentacije na Evropskom prvenstviu za mlade 1984. godine u Varšavi i godinu dana kasnije u Briselu. Pa malo li je. Ipak, što je i sasvim normalno, najveće rivalstvo stvoreno je sa najbližim komšijama - Pančevcima. Da su tadašnji učenici prevazišli svoje učitelje, ragbisti iz Starčeva su pokazali u sezoni 1987/88, i to u gostima. U sred Pančeva savladali su Dinamo koji je do tog perioda dominirao širom stare Jugoslavije. Na žalost zbog nedostatka novca Ragbi klub Borac prestaje da radi 1989. godine.
Gotovo 15 godina kasnije u ime evociranja uspomena zaljubljenici u ragbi sport Miodrag Milinković Kobac, Aca Kostić, Igor Tomašić Cipi, Jovan Vasić, Radivoj Ćosić i ostali, pokreću ponovo ragbi-priču u Starčevu. Bilo je interesantno šta stari ragbi vukovi posle jedne i po decenije mogu da pokažu, prikažu i pruže publici, s obzirom da je veći deo igrača zašao u petu deceniju života. Ali, ljubav prema tom sportu nema starosnih granica. Ondašnji tim su sačinjavali: Kostić Aca, Manić Zoran Maniks, Milinković Miodrag Kobac, Jović Čeda, Gačić Zoran, Stavrov Jovan, Žalac Steva, Tasković Radivoje, Simanić Zoran, Cvetković Zvonko, Tričković Aleksandar, Deninger Anton, Neralić Mata, Veljković Sava, Nikolov Ivan, Milić Andreja, Tanev LJuba i pokojni Živulj Branislav, Pejić Milivoje i Savović Milan Šice.
DIVLJE HORDE iz Starčeva
“ Pre gotovo dve decenije ovakvih i njima sličnih naslova “nosile“ su rubrike u sportskoj štampi.
Ovaj naslov je nastao kao posledica incidenta koji je bio jedan od ključnih razloga za gašenje Ragbi kluba Borac. U baražu za prelazak u “A“ grupu Prve sezone lige odigranom na Adi Ciganliji 1989. godine isprovocirani očiglednom naklonošću sudije prema domaćinu, tačnije krađom, igrači beogradskog BRKA i „Borca“ su se potukli. U disciplinskom postupku desetoro naših igrača ragbista kao i Velizar Zlokolica, tadašnji naš trener dobili smo višegodišnje suspenzije. Zbog nedostatka kadra, i zbog finansija, Ragbi klub Borac je bio primoran da prestane sa radom.